dağal — I (Ordubad) gözə düşən çöp. – Gözümə dağal düşüb II (Ağdaş, Borçalı, Cəlilabad, Füzuli, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Sabirabad, Salyan, Tovuz) 1. oyunun gedişində ümumi qaydanı pozan, cığal (Kürdəmir, Salyan) 2. davakar (Borçalı, Qazax). – Dağal… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
daqqa — I (Gəncə, Kürdəmir, Qax, Qazax, Oğuz, Şəki, Şəmkir, Tovuz) 1. neft, mazut və suqabı (Kürdəmir, Qazax, Şəmkir, Tovuz). – Kimdə mazıt qoymağa daqqa var? (Qazax); – Get daqqamızı nöyütnən doldur gə (Tovuz); – Daqqada mal qarıya su verillər… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dambat — (Ağbaba, Bərdə, Goranboy, Hamamlı, İmişli, Kürdəmir, Qazax, Oğuz, Tovuz) lovğa, ədabaz. – Əli yaman dambat uşaxdı (Ağbaba); – Dambat adam adama salam verməz forsunnan (Tovuz); – Dambat adamın hörməti olmaz (Bərdə); – O çox dambat adamdı (İmişli) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
danqaz — (Astara, İmişli, Kürdəmir, Masallı, Ordubad, Salyan) loğva, ədabaz, dikbaş. – Ə, sən nə danqaz adamsan? (İmişli); – Adam danqaz danışmaz (Salyan); – Bizim Məhərrəm o qə:r danqazdı ki, söz de:rsən, eşitmir (Ordubad); – Kərim qabağ çox danqaz… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
findifuruş — (Bakı, Salyan) ədabaz, lovğa. – Qo:şunun oğlu yaman fintifuruş uşağdı (Salyan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qoraz — (Zəngibasar) lovğa, ədabaz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qurra — (Qazax) ədabaz, lovğa. – Namaz yaman qurra adamdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
oğuz — (İmişli, Sabirabad) 1. kobud, hərzəcavab 2. lovğa, təkəbbürlü, ədabaz. – Bizim Heydar çox oğuz adamdı (Sabirabad); – Oğuzun biridi, heş bilmer, nə oyun çıxarsın (İmişli) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dambat — sif. məh. Lovğa, mütəkəbbir, özünü bəyənən, ədabaz. Dambat adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
farmazon — is. və sif. <əsli «frankmason» sözündən olması güman edilir> 1. Ədalı, ədabaz. 2. Azad, nihilist … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti